Պատերազմից հետո Ստեփանակերտի Մեսրոպ Մաշտոց համալսարանում  ժամանակի թելադրանքով նոր  մասնագիտություններ են  ավելացել՝ սոցիալական աշխատողի մասնագիտություն,  հոգեբանություն: Շուտով դրանց կգումարվի ևս մեկը՝    դերասանական վարպետության դասընթացները: Վահրամ Փափազյանի անվան պետական դրամատիկական թատրոնի բեմադրող ռեժիսոր Վահան Խաչատրյանի խոսքով՝ պետականաշինության գործում թատրոնը մեծ նշանակություն ունի: 

«Եվրոպայում հիմնականում երեխաներին են տանում թատրոն: Գիտե՞ք ինչի համար, որովհետև թատրոնը սովորեցնում է երեխային լուռ նստել ու լսել: Լուռ լսող ու մտածող երեխայից մեծանում է քաղաքացի: Ինչքա՜ն է մեզ պետք, որ լսել իմացող քաղաքացի մեծանա: Թատրոնը բազմաժանր ու բազմաֆունկցիոնալ է: Ամեն անգամ բարձրանալով բեմ դերասանը պետք է զարմացնի իր հանդիսատեսին, սա է թատրոնի գլխավոր գործառույթը»: 

Ընդունված է համարել, որ պետությունը կանգնած է չորս հենասյուների վրա. բանակ, կրթություն, առողջապահություն և մշակույթ: Այս  սյուներից երեքը, կարծես թե, կենսական են, դրան ուղղված միջոցները՝   արդարացված:   Արցախի համար այս դժվարին իրավիճակում արժե՞ արդյոք թատրոնի կամ դերասանական վարպետության մասին մտածել՝  հարցը հաճախ է հնչում: Դոնարա Գաբրիելյանը պատասխանում է: 

«Հասարակության դաստիարակման գործում մեծ է թատրոնի դերը: Ադրբեջանի կազմում գտնվող փոքրիկ Արցախն ուներ իր դրամատիկական թատրոնը, որի մշտական անձնակազմը դերասանական բարձր մակարդակի վրա էր գտնվում: Պատերազմից հետո շատերը մտածում էին, որ այժմ  թատրոնով զբաղվելու  ժամանակը չէ, բայց դա այդպես չէր: Այսօր արդեն տեսեք՝ ինչքան հետաքրքրություն կա երիտասարդների շրջանում թատրոնի հանդեպ, և սա մեծ ձեռքբերում է»:

Թատրոնը հասարակության հոգևոր սննդի մատակարարն է: Թատրոնի միջոցով են մարդիկ հագեցնում   հոգևոր քաղցը: Այս դասընթացների մասնակիցները հնարավորություն են ունենալու ոչ միայն թատորնի դերասան դառնալ, այլ նաև աշխատել օրինակ՝ հեռուստատեսությունում: Ընդունելության մասին Վահան Խաչատրյանն է մանրամասնում.

«Ընդունելությունը լինելու է 2 քննությամբ: 1-ին փուլը բաղկացած է հարցազրույցից, բեմական խոսքից և երգից: Բեմական խոսքի քննության համար անհրաժեշտ է   պատրաստել մեկ առակ, մեկ արձակ և մեկ չափածո խոսք և մեկ երգ, պարտադիր չէ լավ երգել, պետք է որ մարդն իմանա տեմպի զգացողություն: 2-րդ քննությունը դերասանի վարպետությունն է, որտեղ լինելու է պար և էտյուդ»: 

Միջնակարգ դպրոցն ավարտած բոլոր երիտասարդները կարող են դասընթացներին մասնակցելու հայտ ներկայացնել: Սրանից բացի որևէ տարիքային սահմանափակում չկա՝ ասում է ռեժիսորը, նաև խոստովանում, որ դերասանական գործ սովորելու լավագույն տարիքը 18-28 տարեկանն է: Վահան Խաչատրյանը նկատում է նաև, որ վերջին շրջանում երիտասարդները ավելի շատ են հետաքրքրված թատրոնով: Բայց դերասանի վարպետությանը հասնելու համար երկարատև քրտնաջան աշխատանք է պահանջվում: