Լիակատար շրջափակման պայմաններում սննդամթերքի պակասը դժվարություններ է ստեղծում առօրյա կերակրի պատրաստման համար: Նման պայմաններում ավելի է դժվարանում առողջ սննդակարգի պահպանումը: Ստեղծված դժվարությունների և հաղթահարման ուղղությունների վերաբերյալ՝ սննդաբան Գայանե Ղարայանի հետ զրուցել է Սրբուհի Վանյանը:

Գայանե Ղարայանը սննդաբան-ֆիթնես մարզիչ է, չնայած  որ նրա  անունը ստեփանակերտցիներից շատերի մոտ ասոցացվում է պարարվեստի հետ։ Երկար, տարիներ Գայանեն  աշխատել է այդ ոլորտում։ Բայց եկել է մի պահ, որ  պարուհի և պարուսույց Գայանե Ղարայանին  գործունեության ավելի լայն ու ազատ դաշտ էր պետք ու նա  որոշում է կայացրել հիմնել սեփական գործը․  ճիշտ է՝ հիմնական-ավանդական  մասնագիտությունից մի փոքր շեղվելով։  Ինչո՞վ է պայմանավորված այդ անցումը, Գայանեն պարզաբանում է․ թերևս պահանջարկով։ Սկզբում պարարվեստից անցավ մարզումների,  ապա և՝ սննդաբանությանը։  Սրանք ոլորտներ են, որ շարունակում են իրար, լրացնում գուցե՝ բայց երբեք նույնը չեն, ասում է զրուցակիցս։ Նոր ոլորտում համապատասխան գիտելիքներ ու հմտություններ ձեռքբերելու անհրաժեշտություն էլ կար, և Գայանեն գնաց այդ ճանապարհով։

Սննդաբանությունը  ժամանակակից մասնագիտություն է, այն գիտություն է սնվելու մշակույթի մասին, և ի տարբերություն, ասենք, դիետալոգիայի, հատուկ բժշկական կրթություն չի ենթադրում։ Բայց քանի որ այն սերտորեն առնչվում է մարդու առողջությանը, անպայման մասնագիտական ֆորմալ կամ ոչ ֆորմալ կրթություն պահանջում է։  Գայանեն կարևորում է կրթության շարունակականությունը և տարվա ընթացում 2-3 առցանց դաըսնթացի անպայման գրանցվում է։

 Սննդաբանի մասնագիտություն ստանալու համար  անշուշտ կան բազմաթիվ առաջարկներ, այդ թվում և առցանց, բայց պետք է հասկանալ, որ ոչ բոլոր դասընթացներն են, որ կարող են սննդաբանության վերաբերյալ լիարժեք գիտելիքներ և հաճախորդի հետ գրագետ շփում ապահովելու երաշխիքներ տրամադրում։ Լավ արդյունք ապահովելու ու  հաճախորդի առողջությանը չվնասելու համար կարևոր է, որ այդ գիտելիքները  ճիշտ ուղղորդվեն, ճիշտ մեթոդաբանություն կիրառվի։  Աշխատանքը հաճախորդի հետ Գայանեն տանում է անհատապես, և սկսում է անամնեզի տվյալների հավաքագրումից։

Սննդաբան-հրահանգչի,  առավել ևս հաճախորդի հետ գրագետ աշխատող,պահանջարկ  կա Արցախում, ասում է Գայանեն, և դրա մասին վկայում է նաև այն, որ հաճախորդներն իրենք են ինձ գտնում։   Ողջունելի է, որ ավելի ու ավելի շատ մարդիկ են գիտակցում  առողջ ապրելակերպի կարևորությունը, հոգ տանում սեփական առողջության մասին։  

Առողջ ապրելակերպն իհարկե ողջունելի է և նույնիսկ՝ անհրաժեշտ, բայց Արցախում այդ ամենին հասնելը իհարկե հեշտ չէ։ Հատկապես եթե հաշվի առնենք շրջափակման պայմաններում առողջ ապրելակերպի մաս կազմող սննդակարգի բաղադրիչների բացակայությունը,  սթրեսը,  մարդկանց հոգեբանական վիճակը և բազմաթիվ այլ գործոններ։ Հեշտ չէ, ասում է Գայանեն, նման պայմաններում աշխատելը։

Հեշտ չէ, բայց ոչ անհնար, հատկապես ամառային շրջանում, երբ կարելի է օգտակար ու էկոլոգիապես մաքուր սնունդ գտնել արցախյան գյուղերում։ Իսկ  դժվարությունները Գայանեն հաղթահարելի է համարում, եթե կա կամք և սեփական առողջության նկատմամբ հոգ տանելու ցանկություն։