Սարդարաշենցի Սերգեյ Գրիգորյանը զենքով հայրենիք է պաշտպանել՝ առաջին պատերազմում, հող ազատագրել։ Աշնանայինում կրած պարտութան ցավն ու դառնությունը չեն մեղմվում։ Անպատասխան հարցերը, թվում է, ժամանակի հետ կնվազեին, կսթափվեինք։ Ընդհակառակը։ Կյանքը նրան փիլիսոփա է դարձրել։ Ինքն իր համար շատ բան է պարզել։ Ուզում է հստակություն տեսնել երկրի ճակատագրի համար պատասխանատուների վարքում ու գործում։